ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ, ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ಸಾಯುವಾಗ ಅಥವಾ ಮರಣದ ನಂತರ ಅವರ ಬಾಯಿಗೆ ತುಳಸಿ ಎಲೆ ಮತ್ತು ಗಂಗಾಜಲವನ್ನು ಹಾಕುವ ಪದ್ಧತಿಯು ಬಹಳ ಹಿಂದಿನಿಂದಲೂ ಇದೆ. ಈ ಸಂಪ್ರದಾಯದ ಹಿಂದಿರುವ ಪವಿತ್ರ ನಂಬಿಕೆಗಳು ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪ್ರಯೋಜನಗಳೇನು ಎಂಬುದರ ಕುರಿತು ಇಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಗಂಗಾಜಲದ ಮಹತ್ವ: ಗಂಗಾಜಲವನ್ನು ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಪವಿತ್ರ ಮತ್ತು ಮಕರಂದಕ್ಕೆ ಸಮಾನವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಗಂಗಾ ನದಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಎಲ್ಲಾ ಪಾಪಗಳು ದೂರವಾಗುತ್ತವೆ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆ ಇದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ, ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ಮರಣಹೊಂದಿದಾಗ, ಅವರ ಬಾಯಿಗೆ ಗಂಗಾಜಲವನ್ನು ಹಾಕಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದ ಮರಣ ಹೊಂದಿದವರ ಪಾಪಗಳು ಕಳೆಯುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಅವರಿಗೆ ಮೋಕ್ಷ ಪ್ರಾಪ್ತಿಯಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಂಬಲಾಗಿದೆ.
ತುಳಸಿಯ ಪಾತ್ರ: ತುಳಸಿ ಎಲೆಯನ್ನು ಬಾಯಿಯಲ್ಲಿ ಇಡುವುದರಿಂದ ಯಮರಾಜನು ಮೃತಪಟ್ಟವರ ಆತ್ಮಕ್ಕೆ ತೊಂದರೆ ನೀಡುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಮರಣಾನಂತರದ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ಯಾವುದೇ ಯಮದಂಡನೆಯನ್ನು ಎದುರಿಸಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆ ಇದೆ. ತುಳಸಿಯು ಆತ್ಮದ ಶುದ್ಧತೆ ಮತ್ತು ಪವಿತ್ರತೆಯ ಸಂಕೇತವಾಗಿದೆ. ಇದು ಮೃತರಿಗೆ ಮೋಕ್ಷವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಆಳವಾದ ನಂಬಿಕೆ ಹಿಂದೂ ಸಂಪ್ರದಾಯದಲ್ಲಿದೆ.
ಹಸಿವು-ಬಾಯಾರಿಕೆ ನಿವಾರಣೆ: ಸಾಯುತ್ತಿರುವ ವ್ಯಕ್ತಿ ಹಸಿವು ಮತ್ತು ಬಾಯಾರಿಕೆಯಿಂದ ಬಳಲಬಾರದು ಎಂಬ ಉದ್ದೇಶದಿಂದಲೂ ಬಾಯಿಗೆ ತುಳಸಿಯೊಂದಿಗೆ ಗಂಗಾಜಲವನ್ನು ಹಾಕಲಾಗುತ್ತದೆ. ಹಸಿವು ಮತ್ತು ಬಾಯಾರಿಕೆ ಇರುವ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಆತ್ಮವು ಅತೃಪ್ತವಾಗಿ ನಮ್ಮ ಸುತ್ತಲೂ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಹಾಗಾಗಿ, ಅವರ ಹಸಿವು ಮತ್ತು ಬಾಯಾರಿಕೆಯನ್ನು ನೀಗಿಸಲು ಮತ್ತು ಆತ್ಮಕ್ಕೆ ಶಾಂತಿ ಸಿಗಲೆಂದು ಈ ಪವಿತ್ರ ನೀರನ್ನು ಬಾಯಲ್ಲಿ ಹಾಕುವ ಪದ್ಧತಿ ರೂಢಿಯಲ್ಲಿದೆ. ಇದು ಕೇವಲ ಧಾರ್ಮಿಕ ನಂಬಿಕೆಯಲ್ಲದೆ, ಸಾಯುತ್ತಿರುವ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಕೊನೆಯ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಾಧಾನ ನೀಡುವ ಒಂದು ಸಂಕೇತವೂ ಹೌದು.
